عتیقالله جعفری ۹، محمدموسی جعفری ۹، محسن خاوری حکمت 5
۹- دانش آموخته ماستری روابط بینالملل دانشگاه کاتب، کابل، افغانستان و نویسنده مسئول ۹
۹- عضو هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه کاتب، کابل، افغانستان
-5 استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه کاتب، کابل، افغانستان
چکیده:
دیپلماسی عمومی که سکویی برای به کارگیری قدرت نرم است، در ترکیه مفهوم جدیدی است که به
صورت عامل شتاب دهندهای برای قدرت نرم دستگاه سیاست خارجی عمل میکند. استفاده از دیپلماسی عمومی
به ویژه در قرن بیست و یکم نه تنها نشان ترس و ضعف دولتها نبوده، بلکه شاخصی برای سنجش پویایی و
موفقیت سیاست خارجی کشورها نیز میباشد. این تحقیق در پی پاسخ به این سؤال که در روابط ترکیه و افغانستان،
دیپلماسی عمومی حکومت اردوغان چه جایگاهی داشته است؟ در این تحقیق این فرضیه مورد آزمون قرار میگیرد
که سیاست خارجی ترکیه با دنبالهروی از داکترین عمق استراتژیک، به دنبال تقویت اشتراکات فرهنگی و بهبود
جایگاه ترکیه در افکار عمومی کشورهای اسلامی میباشد و در پرتو این تحول در سیاست خارجی این کشور،
دیپلماسی عمومی اهمیت یافته است. در افغانستان نیز ترکیه با استفاده از ابزارهای دیپلماسی عمومی همانند
دیپلماسی فرهنگی، اقتصادی، رسانهای، مبادلهای و آموزشی به دنبال جذب افکار عمومی و تقویت همکاریهای
دوجانبه میباشد. ازاینروی فعالیت برخی بنیادها و مؤسسات ترکی در افغانستان و گسترش روزافزون سریالهای
تلویزیونی، بورسیههای تحصیلی و گسترش روابط تجاری و فعال شدن ترکیه در روند صلح در افغانستان و روابط
مستحکم ترکیه با دوستم را میتوان در بستر دیپلماسی عمومی ترکیه در افغانستان بررسی کرد. با وجود این،
دیپلماسی عمومی ترکیه در افغانستان، با چالشهای اساسی روبهروست؛ ملیگرایی محلی و اسلامگرایی سدی در
برابر گسترش پانترکیسم در افغانستان به شمار میرود و در عرصه دیپلماسی عمومی، ترکیه با رقیبان سرسختی
چون ایران، چین، عربستان، هند، پاکستان و روسیه، روبهرو است. این پژوهش با ابزار کتابخانهای و با استفاده از
کتب، مقالات و سایتهای معتبر و با روش توصیفی- تحلیلی نگاشته شده است.
واژههای کلیدی: دیپلماسی عمومی، دیپلماسی فرهنگی، دیپلماسی سیاسی، دیپلماسی فرهنگی، سیاست خارجی
اشتراک گذاری :
